Ik nam vier dagen de spot van een top­bar­tender over en dit is wat ik leerde

“Wouter?! What the fuck deed je in Brussel?!”

- ​“Uhm, dat ben ik niet. Dat is Roger!”

“Wouter! Wat the fuck deed je in Brussel?!” is wat zijn vriendin tegen hem zei na het zien van een Instagrampost van hem. Naja, niet echt van hem. Het was namelijk een foto van mij, maar ze scrollde te snel en dacht dat ik het was. Een grap was geboren, want als zijn eigen vriendin niet eens ons uit elkaar kan halen, dan waren er vast meer mensen die dat niet zouden kunnen.

Een paar weken later stond de agenda vol met events waarbij Wouter en ik dagelijks de hele bartenderscene tegenkwamen. Gin Festival, Perfect Serve Barshow en een shitload aan feestjes, waarbij ik Wouter voorstelde als mijn kleine jonge broertje. Er zijn nog steeds mensen die dit geloven en ik geniet dagelijks van deze grap.

“Ben je klaar voor Chivas Masters?”

- ​“Ja, ik ga winnen.”

Chivas Mas­ters

Het is woensdag 24 mei. Ik sta in de A’DAm Toren te kijken naar de finale van Chivas Masters, waar 7 topbartenders strijden voor een plekje in de Global Finals van Chivas Masters. Ik sta naast Wouters collega Thomas Datema en beloof hem dat als Wouter wint ik zijn plek overneem achter de bar. De gasten zien toch het verschil niet grappen we. Wouter moet als laatste op en zet de meest charismatische en grappige performances neer dit ik ooit op een bartendercompetitie heb gezien. Nailed it. Deze man gaat naar Toyko. De jury denkt er precies hetzelfde over. Wouter gaat naar Tokyo, Roger kan het gaan shaken.

Behind the bar — Ginnight

Vrijdagmiddag loop ik om 17:00 uur Rosalia’s Menagerie binnen. Ik heb me ingelezen waar ik kan. De eerste avond werken we met het Amsterdamse Damrak Gin. Ik heb elke avond een eigen menukaartje met twee klassieke cocktails en één menudrankje.

“Roger, wil jij beginnen met de punch maken? Kies twee smaken thee uit en vul deze maatbeker met anderhalve liter.” Ik pak een fles gin, maar Thomas bedoelt water. We zijn 10 minuten verder en ik lig in een scheur. My god! Hoeveel van dit soort blunders ga ik maken?

De avond gaat verrassend goed. Oké, ik heb aan het begin van de avond geen idee hoe je de flessen of jigger nou vast moet houden en na elke keer shaken moet ik minimaal vier keer slaan voordat ik de shaker open krijg. De mensen aan mijn bar zijn allemaal vrienden en bekenden en daardoor het minst kritische publiek ooit. Als ik iets goed doe word ik toegejuigd, gaat het mis dan is het vooral hilarisch. Op de menukaart staan een Orange Collins, een Martinez en de Tasman Trader en gedurende de avond leer ik drankjes als een Gin Mule, Corps Reviver, Gin Sour en een Bee’s Knees.

Bee’s Knees

20 ml Honing
20 ml Citroensap
50 ml Damrak Gin

Shake alle ingrediënten met ijs en strain in een coupe. Garneer met een zeste van limoen.

Mez­cal­night

Ter voorbereiding van de mezcalnights was de week ervoor naar een mezcal masterclass gegaan van topbartender en mezcalambassadeur Alberto Matallana. Hierin leer ik dat mezcal de grootvader van de tequila is en dat mezcal van verschillende soorten agaves kan worden gemaakt, maar dat zo’n 70% van de mezcals gemaakt wordt uit de Espadin.

Voor de mezcalavond werk ik met mezcal van Los Siete Misterios. Een mezcal die 2x gedistilleerd is in een koperen ketel. Op de het fantastische etiket van deze fles staat handmatig het flesnummer en het totale aantal van de batch geschreven. Fles nummer 97 uit een totale batch van 2003 flessen.

Op de menukaart staan drie rokerige cocktails. El Diablo, een frisse rokerige highball. De Oaxaca Old Fashioned, een twist op de old fashioned, maar dan met mezcal en een door mij en Thomas ontwikkelde cocktail genaamd Mezcal me Maybe, zwaar, smokey en geserveerd met het telefoonnummer van de bartender middels een visitekaartje. In dit geval die van mij dus. 😉

“Hey I just met you! And this is crazy, but I’m bar­tend­ing, Mez­cal me maybe?”

Mez­cal me Maybe?

40 ml mezcal
10 ml dom benedict
10 ml blanke vermouth
25 ml ongezoete cranberry sap

Stirr alle ingrediënten in een stirring glas en serveer in een coupe met je visitekaartje.

Ver­mouth­night

Voor Vermouthnight werkte ik met de verschillende flessen vermouth van Belsazar. Vermouth is eigenlijk een kruidige wijn en is vanuit origine een medicinaal drankje. Ik mocht deze avond ook voor dokter spelen, want vriendin Leonie kwam langs met buikpijn, waarvoor ik lekker een aantal medicinale cocktails voor kon maken.

Op de kaart stond een frisse Rose Spritz, een Vermouth Martinez en voor de mensen die nog de hele nacht op pad moesten “Voor als je nog Vermouth”.

“Voor als je nog Vermouth”

20 ml honing
20 ml limoen
20 ml naked grouse
40 ml Belsazar Rose

Shake alle ingrediensten in een shaker, double strain in een coupe en serveer met een zeste van sinaasappel en serveer met twee glazen water.

Whiskeynight

Op Whiskeynight werk ik met Woodford Reserve Bourbon Whiskey. Een superfijne driemaal gedistilleerde bourbon uit Kentucky. Het is de laatste avond en m’n zelfvertrouwen achter de bar is gegroeid. Ik maak meerdere drankjes tegelijkertijd en weet mensen zo nu en dan op smaak te adviseren op basis van de cocktails die ik de voorgaande dagen heb geleerd. Ik mis wel een stukje huid op mn vingers op de punten waar m’n stirrer langsgaat en m’n rug en schouders zijn hier duidelijk niet aan gewend, maar ik heb een notitieboekje vol met recepten en de shakers gaan soms zelfs in één keer open! Op de menukaart staan de klassiekers whiskey sour, een Manhattan en de Grande Trail, een cocktail met Woodford, Cynar en Disaronno.

Whiskey Sour

eiwit van één ei
30 ml citroen
20 ml simple siroop
50 ml Woodford Whiskey
2 dashes Angostura

Shake eerst met ijs, daarna zonder ijs (dry-shake) en serveer in een tumbler en garneer met Angostura.

Con­clusie

Roger, heb je je nieuwe roeping gevonden? Was een veel gestelde vraag na mijn bartending avontuur. Natuurlijk gingen deze vier avonden vooral over bartenden en het leren hoe het er aan toe gaat in en vooral achter de cocktailbar, maar het allerbelangrijkste is en blijft voor mij om zoveel mogelijk mensen bij elkaar te brengen. En volgens mij is dat goed gelukt. Voor de rest leerde ik dat bartenden gewoon best hard werken is. Je hebt eigenlijk geen tijd voor pauze en dus wordt er bijna niets gegeten. Jaja, bartenden is zeker goed voor je figuur.

Ondanks dat ik bartenden geweldig vind word ik dus geen bartender, maar zal wel zeer binnenkort achter de bar staan. De eerstvolgende keer zal niet in plaats van, maar wel met Wouter zijn. Double the trouble.